Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Κριναετός, Ἐωνική Παράδοσις & Δωρικὴ Μύησις.

Τὸ Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ,
ἡ Ἐωνική Παράδοσις & ἡ Δωρικὴ Μύησις.

1η Δώρας 102ου. Ἐωνικοῦ ἔτους, τῆς Βουλήσεως.
19η Ἰανουαρίου 2016, ἡμέρα Τρίτη.
Β΄ ἔκδοσις. (25/3-2016)

Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Ἀμοιβαιότης

ἐγκαθιδρυμένες εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἀνθρωπότητος.


   Τὸ Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ (Τ./Κ.+Α.) εἶναι γνησία ἔκφρασις τῆς Θελήσεως τοῦ ΛΟΓΟΥ ἤτοι τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, τοῦ ὄντως Θεοῦ, τοῦ ΘΕΟΥ τῶν πάντων, τοῦ Παντός!

   Ἡ θεολογία τὴν ὁποία ἐλλόγως καὶ ἐμμέτρως ἐκφέρει τὸ ὄντως Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, βάσει τῆς Δωρικῆς Διδασκαλίας καὶ τῆς Ἐωνικῆς Παραδόσεως, εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία θεμελιοῦται καὶ ἀναπτύσσεται ἐπὶ τῆς Ἰωνικῆς ἀποφατικῆς ῥήσεως: «ν ρχ ν Λγος, κα Λγος ν πρς τν Θεν, κα Θες ν Λγος. Οτος ν ν ρχ πρς τν Θεν. πντα διατο γνετο, κα χωρς ατο γνετο οδ ν γγονεν. ν ατ ζω ν, κα ζω ν τ φς τν νθρπων. καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.»
Ῥῆσις ἐκ τῆς διδαχῆς τοῦ Ἴωνος προδρόμου Ἰωάννου, τὴν ὁποία παραδίδει ὁ μαθητής του Ἰωάννης «ὁ θεολόγος», ὁ ἀγαπητὸς μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁποῖον «ὁ Ἰησοῦς ἐφίλει».

   Ἡ Δωρικὴ Διδασκαλία ἀποτελεῖται συνολικῶς ἀπὸ πενήντα τέσσαρα (54) Θεωρήματα, ἐκ τῶν ὁποίων τὰ τριάντα ἕξι (36) πρῶτα [Θ.1-36] εἶναι Εἰσαγωγικὰ διὰ τοὺς ἔχοντας τὴν ἔφεσιν, ἀλλὰ καὶ τὴν θέλησιν δημιουργίας Ἠθικῆς καὶ Πνευματικῆς Προσωπικότητος, κατὰ τὴν φύσιν τοῦ Ὄντος αὐτῶν, βάσει τῆς Δελφικῆς Ἀρχῆς «ἄνθρωπε γνῶθι σεαυτόν».
Ἐκ τῶν 36 αὐτῶν Θεωρημάτων, μόνον τὰ δέκα πέντε (15) πρῶτα [Θ.1-15] εἶναι ἀρκετὰ καὶ ἱκανὰ διὰ τὴν Ἐπάνοδον τοῦ Ὑποψηφίου "ἀνθρώπου", εἰς τὴν Κανονικὴν καὶ Φυσιολογικὴν Κατάστασιν τοῦ Ἀνθρώπου!
Τὰ ἑπόμενα ἐννέα (9), τὰ πέραν τῶν 36, ἀφοροῦν εἰς τὴν ἄμυνα τῆς Προσωπικότητος, αὐτῆς τοῦ Ὄντος, διὰ τῆς Γνώσεως τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ Κακοῦ, ἐν τὰ ὑπόλοιπα ἐννέα (9) προορισμὸν ἔχουσι τὴν οἰκοδόμησιν τῆς προσωπικῆς Δοξασίας τοῦ Μύστου πλέον, διὰ τῆς συνθέτου κατανοήσεως καὶ ἐφαρμογῆς τῆς Διδασκαλίας τοῦ Παρμενίδους περὶ Ὄντος καὶ ἐκείνης τοῦ Πυθαγόρου περὶ τῆς Ἁρμονίας τῶν Οὐρανίων Σφαιρῶν!
   Δι’ αὐτῶν ὁ Μύστης θὰ ἐφαρμόσῃ ἐν τέλει τὸ Ἱερὸν Κυμβάλιον, τὸ παραδοθὲν ὑπὸ τοῦ Ἑρμοῦ εἰς τὸν Μύστη καὶ Μυσταγωγὸ Ὀρφέα, τὸν μέγιστον τῶν θεολόγων τοῦ ΛΟΓΟΥ, ἀπεκδυόμενος παντελῶς καὶ ἀνεπιστρεπτὶ τὶς πλανερὲς ἀποκρυφιστικὲς «θεωρίες», ὅπως αὐτὲς περὶ "μετενσαρκώσεως" φέρ’ εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ὅλες ἐκεῖνες τῆς ἐκφυλισμένης παραφιλολογίας περὶ τῆς τάχα καὶ δῆθεν «μεταφυσικῆς», ὄπισθεν τῶν ὁποίων εὑρίσκεται ἡ ἀποκρουστική, δυσώδης καὶ ἀπόκρυφος Καμπαλλᾶ (QBL), εἴτε "ἀνατολικὴ" – Ἰουδαϊκή, εἴτε "δυτικὴ" – Ἀγγλοσαξωνική, αὐτὴ τῶν Ψεῦδο-Ροδοσταύρων τῆς Δύσεως.

Σύντομον Ἱστορικόν.
   Ἡ τελευταία ἵδρυσις τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ Ἀετοῦ ἐπὶ τῆς Γῆς, τοῦ Τάγματος τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, τοῦ ΛΟΓΟΥ, ἔγινε στὶς 19 Ἰανουαρίου 1915, κατὰ τὸ "Γρηγοριανὸ ἢ Παπικὸν" ἡμερολόγιον,  εἰς τὸ Κάιρο τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ τὴν Μαρία Routchine – Dupré, ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, τότε 6 Ἰανουαρίου, κατὰ τὸ "Ἰουλιανὸ" ἡμερολόγιον, ἡμέρα τῆς Συνόδου τῶν 754 ἤτοι τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ τοῦ Λευκοῦ Μανδύου!
   Ἡ ἵδρυσις καὶ ἐγκατάστασίς του ἐπὶ τῆς Γῆς, διὰ τρίτην καὶ τελευταία φορά, μετὰ Χριστόν, ἔγινε τ παρουσίᾳ καὶ συμπαραστάσει τοῦ Δημητρίου Πλάτωνος Σεμελᾶ.

   ἐγκατάστασις ἔγινε μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἀναλήψεως τοῦ ΚρινΑετικοῦ Ἔργου ὑπὸ τεσσάρων Προσώπων.
Οἱ Εὐγενεῖς αὐτοὶ Μαθηταὶ ἦταν ὁ Ἀντώνιος Χατζηαποστόλου, ὁ Νικόλαος Κονταρός, ὁ Γεώργιος Ἀγάθος καὶ ὁ Ἐυγένειος Ντυπρέ, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ ἐδώθη ἡ Ἐντολὴ ἐφηρμοσμένης ἐκδιπλώσεως τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ Ἀετοῦ ἐπὶ τῆς Γῆς, κατὰ τὴν θείαν Θέλησιν.
   Ὡς φαίνεται οἱ ἀνωτέρω τέσσαρες ἀπέτυχαν τῆς Ἀποστολῆς των.
  Τοῦτο ἦταν νομοτελειακῶς φυσικὸν καὶ ἀναμενόμενον!
   Οὕτως ἡ Μαρία, ἡ Ἱδρύτρια, στὶς 19 Ὀκτωβρίου τοῦ 1919 τοὺς ἀπήλλαξε τοῦ Ὅρκου των!
Ἐν συνεχείᾳ ἀνέθεσεν εἰς τὸν Δημήτριον Σεμελᾶν, ὁ ὁποῖος ἤδη εἶχεν ὁλοκληρώσει πλέον τὸ ἴδιον αὐτοῦ Ἔργον, αὐτὸ τῆς παγκοσμίου Ἀδελφοποιίας, ὅπως ἀναλάβῃ τὴν Ὀργάνωσιν καὶ Διεύθυνσιν τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, ἀναθέτων εἰς αὐτὸν τὸ διπλὸν πλέον Ἔργον, αὐτὸ τῶν Κρίνων καὶ ἐκεῖνο τοῦ Δικεφάλου Ἀετοῦ!
   Ὁ Δημήτριος Σεμελᾶς ἀποδέχεται τὸ Ἔργον καὶ στὶς 23 Ὀκτωβρίου τοῦ 1919, ἐκδίδει τὸν "Καταστατικὸ Χάρτη" τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, ἤτοι τὸ Σύνταγμα Αὐτοῦ.
   Οὕτως ἄρχεται πλήρως καὶ ἰσχυρῶς τὸ ὄντως Ἔργον τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ ἐπὶ τῆς Γῆς, τῇ Ἐντολῇ τοῦ ΛΟΓΟΥ, διὰ τῆς συνδράσεως τῶν δύο Ταγμάτων, τῇ Ἐποπτείᾳ τῶν Δύο Μανδύων!
Τοῦτο καὶ ἀποτελεῖ τὸ μέγα Μυστήριον τῆς Κεκρυμμένης ζωῆς τοῦ Ἱεροῦ Τάγματος τοῦ ΛΟΓΟΥ, ἐπὶ τῆς Γῆς…!!!

   Ποῖος εἶναι ὁ Σκοπὸς τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ;
Ὁ Σκοπὸς τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, εἶναι ἡ Εὐτυχία τῆς Ἀνθρωπότητος.
   Διὰ τὴν ἐπίτευξιν τοῦ Σκοποῦ αὐτοῦ, δέον ὅπως ἐπιτευχθῇ ἡ Ἐμβληματικὴ ΚρινΑετικὴ ῥῆσις:

Ἡ Ἀγάπη καὶ ἡ Ἀμοιβαιότης
ἐγκαθιδρυμένες εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἀνθρωπότητος.


   Διὰ τὴν ἐφαρμογὴν καὶ πραγμάτωσιν τοῦ Σκοποῦ αὐτοῦ, τὸ Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ παρέχει εἰς τὰ μέλη του μίαν Ἔμπρακτη καὶ συνεπῶς Βιωματικὴ Παιδείαν, ὡς ἐκ τῆς Ζώσης Παραδόσεως Αὐτοῦ, τῆς "Ἐωνικῆς Παραδόσεως", ἡ ὁποία ἀρχὴν ἔχει τὴν Ὀρφικὴν καὶ Πυθαγόρειον παράδοσιν, καὶ ἡ ὁποία εἶναι ἐφηρμοσμένη ἔκφρασις τοῦ Ἱεροῦ λόγου τοῦ Ἑρμοῦ.
   Ἡ ἐφηρμοσμένη ἐκδίπλωσις, ἐκδήλωσις καὶ διαδήλωσις τοῦ Ἑρμητικοῦ λόγου εἶναι ἡ "Ἑρμητικὴ Τέχνη".

   Ἡ Ἐωνική Παράδοσις εἶναι ὁ ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ ὅρος διὰ νὰ γίνουν οἱ ἄνθρωποι Ἄνθρωποι, ὥστε νὰ δυνηθοῦν τὴν πραγμάτωσιν τοῦ Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ ἐπὶ τῆς Γῆς, τοῦ Τάγματος τοῦ ΛΟΓΟΥ ἐπὶ τῆς Γῆς!
Τότε οἱ Ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ Μύστες τοῦ Ἱεροῦ Λόγου, θὰ δυνηθοῦν τὴν ἐκδίπλωσιν, ἐκδήλωσιν καὶ διαδήλωσιν τοῦ Τάγματος τῶν Κρίνων καὶ τοῦ Ἱεροῦ Δικεφάλου Ἀετοῦ.
Ἡ Οὐράνιος Βασιλεία ἐπὶ τῆς Γῆς!!!

   Ἐκπαίδευσις καὶ Παιδεία τῶν Ὑποψηφίων.
 Ἡ βασικὴ καὶ θεμέλιος ἐκπαίδευσις τῶν Ὑποψηφίων μελῶν γίνεται βάσει τῆς Φιλοσοφικῆς Δωρικῆς Διδασκαλίας περὶ τῆς ὄντως Προσωπικότητος, ἡ ὁποία ἀποτελεῖται ἀπὸ δέκα πέντε (15) Θεωρήματα [Θ.1-15] καὶ ἡ ὁποία δίδεται ἀτομικῶς ὑπὸ ἑνὸς Μυητοῦ τοῦ Ἔργου.
   Ὁ Ὑποψήφιος, ἀφοῦ κατανοήσῃ ἐπαρκῶς καὶ ἀποδεχθῇ συνειδησιακῶς καὶ πλήρως ἕνα ἕκαστον Θεώρημα, καλεῖται νὰ τὸ "ἀποδείξῃ" ἐμπράκτως καὶ Ἠθικῶς!
Ὡς ἀπόδειξις νοεῖται ἡ ἐφαρμογὴ αὐτῆς τῆς ὁδηγοῦ προτάσεως, εἰς τὸν ἑαυτόν του καὶ εἰς τὶς σχέσεις του μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρωπίνων ὄντων, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν ὄντων καὶ πλασμάτων τῆς Φύσεως τοῦ Παντός.

   Ἡ ἀπόδειξις δέον ὅπως γίνεται τριαδικῶς.
Αὐτὸ σημαίνει πὼς ὁ Ὑποψήφιος, ὁ Μαθητὴς ἐπὶ τοῦ Ἔργου, ὀφείλει ὅπως ἐφαρμόσῃ τὸ Θεώρημα λογικῶς – Στοχαστικῶς (ὡς πνευματικὸ Ὄν), ψυχικῶς – Ἠθικῶς (ὡς ζῶσα Ψυχὴ Ὄντος) καὶ πρακτικῶς – Ἐφηρμοσμένα (ὡς ἐνσώματος καὶ ὑπαρκτὸς ἄνθρωπος, ἤτοι ἔμψυχον καὶ ἔλλογον Ὄν, τὸ ὁποῖον ζεῖ, ὑπάρχει, κινεῖται καὶ δρᾶ, ἐντὸς τοῦ ὑλικοῦ πεδίου).
Συνεπῶς ἡ Μαθητεία τῆς Μυήσεως εἶναι μία μοναδική, ἐνιαία, Συνειδητὴ καὶ Ἐσκεμμένη Πρᾶξις, Συνεχὴς καὶ Συνεπής, μία πορεία τοῦ Ὑποψηφίου πρὸς τὶς ἐπιταγὲς τῆς Τριαδικῆς Νομοτελείας, ἔργον τὸ ὁποῖον καθιστᾶ ἀντιληπτὴ τὴν ἀνάγκη τῆς ἐπιμελείας αὐτοῦ, ἐλευθέρως, ἀβιάστως καὶ οἰκιοθελῶς, ὑπὸ ἑνὸς Μυητοῦ, ὁ ὁποῖος πρέπει νὰ φέρῃ, νὰ διηθίσῃ καὶ ἀποστάξῃ τὶς δυνάμεις τοῦ Οὐρανίου Τάγματος τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, τοῦ Τάγματος τοῦ Κυανοῦ Μανδύα, ἐπὶ τοῦ /τῆς Ὑποψηφίου.
Εἶναι δὲ ἡ "Ἑρμητικὴ Τέχνη", ἡ θεία Τέχνη, αὐτὴ διὰ τῆς ὁποίας τοῦτο καὶ Συντελεῖται!
Πάντα ταῦτα, ὑπὸ τῆς ἀπολύτως Ἐλευθέρας Βουλήσεως, ἤτοι τῆς Συνειδητῆς Ἐπιλογῆς καὶ ἐλευθέρας ὑιοθετήσεως ὑπὸ τοῦ Ὑποψηφίου, κάθε βήματος αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Ἔργου!

19η. Ἰανουαρίου 2016.
    Υ.Α./Τ.,Δ.Ε.
© Copyright Ἱστολογίου Ὑπατία.
Δὲν ἐπιτρέπεται οὔτε κἂν ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος, παρὰ μόνον
διὰ ἰδιωτικὴν - ἀτομικὴν χρῆσιν, ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν καὶ πάλιν
τοῦ ἐνεργοῦντος, νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
καθώς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.
Ὅποιος αἰσθάνεται ἀνάγκην ἐπικοινωνίας, δύναται μέσῳ τοῦ e-mail : ypatia.iereia@gmail.com