Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Ἀλφαβητικὸν Εὑρετήριον Θεματολογίας.

Ἀλφαβητικὸν Εὑρετήριον Θεματολογίας :
Ἀγαθόν.
Ἀγάπη.
Βούλησις.
Ἔθνος.
<18.>  Ἔθνος – Πόλις – Πολίτευμα.  //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
Ἑλλάς.
<7.>  Χρόνια Πολλὰ Ἑλλάς!  Χριστὸς Ἀνέστη Ἑλλάς!!!
Ἔρως.
Θεός.
Δημοκρατία.
<17.>  Τὸ κοινωνεῖν ἀληθεύειν.   Ὑπὸ Δημιουργίαν.
Δίκαιον.
<16.>  Αἴθουσα Δικαίου καὶ Δικαιοσύνης.   //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
Ἱεραρχία.
Κάλλος.
Κάθαρσις.
ΚρινΑετός.
Λαμπρή.
Μεταμόρφωσις.
Μύησις.
Ὀνόματα.
Παναθήναια.
Παράκλησις.
Πατρίς.
Πόλις.
<18.>  Ἔθνος – Πόλις – Πολίτευμα.  //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
Πολίτευμα.
<18.>  Ἔθνος – Πόλις – Πολίτευμα.  //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
Χρῆμα.
Χριστός.
<7.>  Χρόνια Πολλὰ Ἑλλάς!  Χριστὸς Ἀνέστη Ἑλλάς!!!
Χριστούγεννα.
© Copyright Ἱστολογίου Ὑπατία.
Δὲν ἐπιτρέπεται οὔτε κἂν ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος, παρὰ μόνον
διὰ ἰδιωτικὴν - ἀτομικὴν χρῆσιν, ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν καὶ πάλιν
τοῦ ἐνεργοῦντος, νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
καθώς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.

Θεματικὸς Κατάλογος Ἱστολογίου

Θεματικὸς Κατάλογος Ἱστολογίου :
·             <24.>  Ἑλλὰς γὰρ μόνη ἀνθρωπογονεῖ…,  //  29η. Αὐγούστου 2017, ἡμέρα Τρίτη.  Σήμερον τὸ Τ./Κ.+Α., τιμᾶ τὸν Ἱωάννην τὸν Βαπτιστή.  Ἀνάρτησις 2α., μετὰ προσθηκῶν καὶ διορθώσεων, 30/8-2017.
·             <23.>  Εὐκτήριος Παράκλησις.  // 21η. Ἰουνίου 2017, Τετάρτη.
·             <22.>  Περὶ Ὀνομάτων  //  19η. Ἀπριλίου 2017, Τετάρτη τῆς Ἀναστάσεως.
·             <21.>  Χρῆμα ἀγαθόν ἐστι.  //  19η. Ἀπριλίου 2017, Τετάρτη τῆς Ἀναστάσεως.
·             <20.>  Χριστὸς Ἀνέστη!   //  16η. Ἀπριλίου 2017, ἡμέρα Πρώτη τῆς Λαμπρῆς.
·             <19.>  Ἡ Θυσία τοῦ Χριστοῦ.  //  11η. Ἀπριλίου 2017, Μεγάλη Τρίτη.
·             <18.>  Ἔθνος – Πόλις – Πολίτευμα.  //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
·             <17.>  Τὸ κοινωνεῖν ἀληθεύειν.   Ὑπὸ Δημιουργίαν.
·             <16.>  Αἴθουσα Δικαίου καὶ Δικαιοσύνης.   //  Ὑπὸ Δημιουργίαν.
·             <15.>  Ἡ Καλὴ χρονιὰ τῶν Ἑλλήνων!   ///    1η. Ἰανουαρίου 2017, ἡμέρα Πρώτη.
·             <14.>  Χριστούγεννα: Ἀνοικτὴ Ἐπιστολή.  //   Χριστούγεννα, 25η. Δεκεμβρίου 2016, ἡμέρα Πρώτη.
·             <13.>  Ὁ Θεὸς τῶν Ἑλλήνων.   //  19η. Αὐγούστου 2016, ἡμέρα Ἕκτη.
·             <12.>  Τὰ Μεγάλα Παναθήναια.   //  τῆς Παναγίας, 15η. Αὐγούστου 2016, ἡμέρα Δευτέρα.
·             <11.>  Ολύμπιος Μεταμόρφωσις.  //  6η. Αυγούστου 2016, ημέρα Εβδόμη. Προς Αντικατάστασιν με πολυτονικό.
·             <10.>  Κάλλος, Βούλησις, Ἱεραρχία.  //  19η. Ἰουλίου 2016, Τρίτη. Συνεχίζεται.
·             <9.>  Ἡ Ἀγάπη. – μία τριλογία.  //  19η. Ἰουνίου 2016, ἡμέρα Πρώτη. Θερινὸ ἡλιοστάσιον, ἀρχὴ Θέρους,
·             <8.>  Κάθαρσις.  Ἡ Κάθαρσις ἐκ τῶν Τραυμάτων τοῦ Βίου.  19η. Μαΐου 2016, ἡμέρα Πέμπτη.
·             <7.>  Χρόνια Πολλὰ Ἑλλάς!  Χριστὸς Ἀνέστη Ἑλλάς!!!  6η. Μαΐου 2016, ἡμέρα Ἔκτη.
·             <6.>  Ἔρως Παιδαγωγός.  Ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ γεννήσεως τοῦ Δημητρίου Πλάτωνος Σεμελᾶ,  2α. Μαΐου 1884, ἡμέρα Ἕκτη, Σοφίας,
·             <5.>  Χριστὸς Ἀνέστη.  Χριστὸς Ἀνέστη! Καλὴ Λαμπρή, ἡ Λαμπρὴ τῶν Ἑλλήνων, ἡ Λαμπρὴ τῆς Ἑλλάδος!!!  Ἑλλάδα Ἀνάστηθι!  1η. Μαΐου 2016, ἡμέρα Πρώτη. Ἔκδοσις 3η., 9/5-2016.
·             <4.>  Πάσχα ἢ Λαμπρή;  //  19η. Ἀπριλίου 2016, ἡμέρα Τρίτη.
·             <3.>  Τὶ εἶναι τὸ Τάγμα τοῦ ΚρινΑετοῦ.    //  19η. Μαρτίου, 2016, ἡμέρα Ἑβδόμη.
·             <2.>  Ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης.  //  19η. Φεβρουαρίου 2016, ἡμέρα Ἕκτη.

·             <1.>  Κριναετός, Ἐωνική Παράδοσις & Δωρικὴ Μύησις.  Τὸ Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, ἡ Ἐωνική Παράδοσις & ἡ Δωρικὴ Μύησις.  19η Ἰανουαρίου 2016, ἡμέρα Τρίτη.  Β΄ ἔκδοσις. (25/3-2016)
© Copyright Ἱστολογίου Ὑπατία.
Δὲν ἐπιτρέπεται οὔτε κἂν ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος, παρὰ μόνον
διὰ ἰδιωτικὴν - ἀτομικὴν χρῆσιν, ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν καὶ πάλιν
τοῦ ἐνεργοῦντος, νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
καθώς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Χριστούγεννα: Ἀνοικτὴ Ἐπιστολή.


7η. Σεληνοῦ 102ου. Ἐωνικοῦ ἔτους, τῆς Ῥέας.
Χριστούγεννα, 25η. Δεκεμβρίου 2016, ἡμέρα Πρώτη.
Ἔκδοσις τετάρτη (4η.), 29/12-12016.
    Σήμερον ὁ Ἔρως ἤτοι ἡ θεία ἐνέργεια τοῦ Λόγου,
καὶ πάλιν ζωογονεῖ τὰς Καρδίας μας!
   Εἴθε, ἐπαναλμβάνοντας τὴν δημιουργίαν,
πράξεως Τραγικῆς, ὅμως "πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας",
νὰ ὑλοποιοῦμε τὴν θείαν ἐνέργειαν τῆς Μητρός πάντων τῶν
ἐνυλουμένων Ὄντων, τῆς παγκοσμίου Δώρας,
εἰς Ἔργον Ἀγάπης, κατὰ μίμησιν τῆς Θείας Μητρός,
κατατροπώνοντας τὸν Ἀντίπαλο εἰς τὸν ψυχισμὸν ἡμῶν!
   Σημειώσεις:
Σχετικῶς μὲ τὸ μέγα θέμα τοῦ "ἀντιπάλου" παραθέτομεν σήμερον, καὶ πάλιν ἡμέρα κοσμολογικῆς γεννήσεως τῆς Ἀγάπης ἐν τῷ ἡλιακῷ κόσμῳ τῆς γῆς [i], τὴν κάτωθι "ἀνοικτὴ ἐπιστολή", ὡς ἕνα κάποιο πρακτικὸ μάθημα περὶ αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον γίνεται καὶ εἶναι ἡ αἰτία τῆς δυστυχίας μας, τῆς τραγωδίας, μὲ ἀρνητικὴ ἔννοια, τῆς Ἀνθρωπότητος τῶν γαιωδῶν σφαιρῶν, τοῦ αἰτίου τὸ ὁποῖον ὀνομάζομεν "ἀντίπαλον".
   Ὅσον ἀφορᾶ στὸν "ἀντίπαλο", φιλοσοφικῶς, ἢ διάβολο ἢ σατανᾶ, θρησκειολογικῶς, κατὰ τὴν Δωρικὴ διδασκαλία, δὲν εἶναι κάποιος, ἀλλὰ «κάτι».
Αὐτὸ τὸ «κάτι» εἶναι ὁ ἀντίνομος ψυχισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, πρὸς τὴν οὐράνιον Ἀρχὴν αὐτοῦ, τὴν ἀπολεσθεῖσα ὄντως Ψυχὴν τοῦ Ἀνθρώπου!
Ὁ ἀντίνομος ψυχισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος καὶ τοῦ δημιουργεῖ  τὴν σύγχυσιν, τὴν παράνοια καὶ τὸν ἐξ αὐτῆς ἐγωκεντρικὸ ἐγωϊσμό (τὸν "μέγαν" Ἀντίνομον κατὰ τὸν Ἐγωικὸν Λόγον), ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ ἐπακόλουθα αὐτῶν, τὶς ἀσθένειες ,τὶς δυστυχίες, τὰ ἀτυχήματα. Τέλος, ἀλλὰ ἄνευ τέλους ἐπὶ ὅλων αὐτῶν, φέρει καὶ αὐτὴν τὴν ἠθικὴν παραλυσίαν, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπακόλουθον αὐτῆς, τὸν θάνατο τῆς συνειδήσεως, μὲ μοιραίαν κατάληξιν τὸν «δεύτερο θάνατο», αὐτὸν ποὺ γίνεται εἰς τὰ αἰθερικὰ πεδία καὶ ὁ ὁποῖος βιοῦται ὑπὸ τοῦ ἀποσαρκωμένου ὄντος δηλαδὴ τοῦ "πεθαμένου", ὅπως τὸν ὀνομάζουμε, χωρὶς αὐτὸς, τὸ ὄν αὐτό, ὄντως καὶ νὰ εἶναι πεθαμένο, ὅπως νομίζουμε(!)
Ὁ ἀντίνομος ψυχισμὸς τοῦ ἀνθρώπου, ἡ "θύραθεν προωσπικότης", ἡ "πλαστὴ προσωπικότης" Δωρικῶς, εἰσερχομένη εἰς τὰ αἰθερικὰ πεδία, βιοῦται ἀπὸ τὸν τεθνεῶτα, ποὺ διῆλθε τῆς πύλης τοῦ θανάτου ὡς ἀντίνομος, ὡς «ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων», καθὼς βιώνει τὸ τέλος του, τὴν έκμηδένισιν τῆς ὀντικῆς του ὑπάρξεως(!)  [ii]
   Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀμετάτρεπτος Κόλασις καὶ τὸ Κολαστήριον τῆς συνειδήσεως· τῆς συνειδήσεως ἐκείνης, ἡ ὁποία δὲν συνετάχθη μετὰ τῆς οὐρανίου Πολιτείας τῶν Ὄντων ἤτοι ἐκείνης τῆς Πολιτείας, ἡ ὁποία λειτουργεῖ βάσει τῶν "ΚρινΑετικῶν Θεσμίων", ἀλλὰ ἐζήτησεν τὴν χαρὰν τῆς «λογικῆς τοῦ ἐγωισμοῦ», ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς μυηθέντας ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι πλανῶνται οἰκτρῶς νομίζοντας πὼς διὰ τῆς κοινῆς, διὰ τῆς θύραθεν λογικῆς των, αὐτὴν τῆς κατ' ἐπίφασιν "κρίσεώς των καὶ τῆς συνειδήσεώς των", δύνανται νὰ ἐφαρμόσουν τὸ Θεώρημα Νο.2. <Θ.2.> (!!)
   Ἡ κόλασις τὴν ὁποία βιώνει ἡ ἀποσαρκωμένη συνείδησις, λύεται μόνον μὲ τὸν δεύτερο θάνατον. Συνεπῶς, ὑπὸ τὴν ἔποψιν αὐτήν, ὁ δεύτερος θάνατος, ὡς λύσις τοῦ μαρτυρίου, ἔρχεται ὡς εὐλογία, ὡς θεία Πόνοια, στὸν καταδικασμένο ὑπὸ τῆς ἐγωικῆς του ὑπεροψίας.
   Ἐδῶ, ἡ θεώρησις Ἡμῶν συμπίπτει μετὰ τῆς ἀληθοῦς Ὀρθοδοξίας, περὶ μὴ ὑπάρξεως ὀντολογικοῦ Κακοῦ, πρᾶγμα ὅμως ποὺ οὐδόλως ἀναιρεῖ τὴν ὕπαρξιν κοσμικοῦ, ἀκόμη καὶ κοσμολογικοῦ Κακοῦ!
   Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς θυσιαστικῆς του Πράξεως ἔφερε τὴν θείαν Λύτρωσιν εἰς τὸν ᾄδην, τὸν ἀϊδήν ἤτοι εἰς τὸν μὴ ὀρατὸν κόσμον!!!
   Ἡ ἰουδαϊκὴ Καμπαλλά, ἡ QBL, ἡ Καμπαλλά τῶν Κελυφῶν, κάνει ἀκριβῶς τὸ ἐνάντιον(!!) Δημιουργεῖ αὐτὰ τὰ ἀστρικὰ κελλία ἢ κελύφη, ὥστε ὁ ἀποσαρκομένος νὰ μὴν ὑποστῇ τὸν λυτρωτικὸ δεύτερο θάνατο. [iii]  Λόγῳ τῶν Καμπαλλιστικῶν διδαχῶν τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, οἱ Ἑβραῖοι δηλώνουν «δὲν πιστεύουμε εἰς τὴν ὕπαρξιν κολάσεως». Τοῦτο δέ, διότι διὰ τῆς νεκρονομικῆς QBL, οἱ θανόντες ἐκφεύγουν (γλιτώνουν) τῶν τύψεων τοῦ συνειδότος(!!)  Ἀλλὰ αὐτό, τελικῶς εἶναι μία Πλάνη, ὅπως ἀκριβῶς τῆς Καμηλοπαρδάλεως ποὺ βάζει τὸ κεφάλι της στὴν ἄμμο γιὰ νὰ γίνῃ ἀόρατος καὶ νὰ μὴν τὴν βλέπει τάχα ὁ ἐχθρός(!)
Εἶναι δὲ Πλάνη, διότι ὁ Νόμος τῆς ἀνταποδόσεως εἶναι Νομοτελειακός, καθὼς οἱ "Κριταὶ τῶν Κατωφλίων" εἶναι θεῖοι Νόες!!!   Ὁ Χριστὸς προειδοποίησε μὲ τὰ ὀκτώ (8) Οὐαί, τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους…. καὶ διὰ τῆς θείας Πράξεώς Του, "πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας", «ἐξέβαλε δαιμόνια καὶ ἐθεράπευε πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ», ὁ ὁποῖος ναὶ μὲν ἦταν ἄμοιρος εὐθυνῶν, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀνοχῆς του ἦταν συνένοχος τῶν ἀνομιῶν τοῦ «ἱερατείου», διότι κάθε ἄνθρωπος φύσει εἶναι προικισμένος μὲ τὸ αἴσθημα τοῦ Καλοῦ, διὰ τοῦ ὁποίου καὶ καλεῖται μοιραίως νὰ ἀντιταχθῇ εἰς τὸ Κακόν, αὐτὸς μόνος, διὰ τῶν ἰδίων αὐτοῦ…!!!  
[iv]  Ὁμοίαν δὲ ἐντολὴν ἔδωσε εἰς τοὺς μαθητάς του (ἐνετείλατο αὐτοῖς), «δίδων εἰς αὐτοὺς
ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν».
[v]  Αὐτά, σαφῶς καὶ καταδεικνύουν ὅ,τι δηλοῦται περὶ τοῦ Τραγικοῦ ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ τοῦ ἀναγκαίου τῆς Καθάρσεως ἡμῶν, ὡς "πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας", ἡ ὁποία ἀποκαθιστᾶ τὴν Ὕπερθεν Τάξιν, αὐτὴν τοῦ Υἱοῦ, κατὰ τὴν Ὀρφικὴν Διδασκαλίαν Ἡμῶν, τὴν Τάξιν τοῦ Διονύσου, Υἱοῦ τοῦ Λόγου δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ !!!   
[vi]  Τὰ Χριστούγεννα λοιπόν, λίγες μόνον ἡμέρες μετὰ τὴν Χειμερινὴ Τροπὴ τοῦ Ἡλιακοῦ Λόγου, γνωστῆς ἀστρονομικῶς ὡς «χειμερινὸν ἡλιοστάσιον», δίδουν εἰς τὴν Ἀνθρωπότητα ὅλως ἰδιαίτερες ἐνέργειες. Ἐνέργειες Εὐεργετικὲς δι’ Ἀνάτασιν καὶ Ἀναγέννησιν!
   Φέτος, 2016, ἡ Χειμερινὴ Τροπή, ἔγινε στὶς 12:44 ὥρα Ἑλλάδος, τῆς 21ης. Δεκεμβρίου, ἡμέρα Τετάρτη, δύο μόλις ἡμέρες μετὰ τὸ πέρας τῶν ἰδιαιτέρων δράσεων τῆς "σπουδαίας καὶ τελείας Πράξεως", αὐτὴν τῆς Καθάρσεως, ἡ ὁποία ἐτελεῖτο τὸν προηγούμενο μήνα, αὐτὸν τοῦ Μιμητοῦ !!!
  
Καὶ ἐνῷ συντελοῦνται πάντα ταῦτα τὰ θαυμαστά,
ἡ ἀνθρωπότης καθεύδει τὸν ὕπνον τῆς ἀδικίας, εἰς τὸν ὀποῖον τὴν ὁδηγοῦν οἱ δυνάμεις τῆς Πονηρίας, συνασπισμένες, ὕπουλες, ἄνανδρες καὶ μοχθηρές, εὐτελίζοντας τὶς Κοινωνίες, διὰ τῆς Κακοποιοῦ ὀργῆς των, μὲ Στόχον καὶ ἔπαλθον τὴν Ἀπανθρωπίαν των(!!)
    Τὸ Ἀντίδοτον;
Ἡ Παιδεία τοῦ Πνεύματος, τὸ ὁποῖον ἐκφέρει ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ Γλῶσσα!!!
Διότι ἡ Ἑλληνικὴ ἀποκαλύπτει τὴν Ἔννοια, ἤτοι τὰ γεγονότα ἐντὸς τοῦ Νοός τῶν θείων Νομοθετῶν!!!
Συνεπῶς ἡ Ἑλληνικὴ δίδει, ἀλλὰ καὶ φέρει τὸν Λόγον καὶ τὸν Νόμο τοῦ Νομοθέτου, εἰς τὴν Συνείδησιν τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος, τὸ ὁποῖον οὕτω, βαθμιαίως καὶ ἐξελικτικῶς, καθίσταται Ἄνθρωπος·  Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, κατὰ Χριστόν!!!
    Γίνεται τώρα ἀντιληπτὸν τὸ μεγάλο Ἔγκλημα κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητος, ὅπως λέγει ὁ Καθηγητὴς κ. Γιανναρᾶς, ποὺ ἐτελέσθη μέσα στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, ἀπὸ τὰ κόμματα, τὶς μετεμεσονύκτιες ὥρες τῆς 11ης. Ἰανουαρίου 1982.  [vii]
   Ὁ Καθηγητὴς Κύριος Χρῆστος Γιανναρᾶς, ἔφερε ἕνα ὑψίστης σημασίας Θεώρημα:
Ἡ ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ αὔριο νὰ διδάσκῃ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ εἰς τοὺς Ναούς!!!
   Πρόκειται διὰ Θεώρημα πολιτικόν, πρότασιν ὑψίστης πολιτικῆς σημασίας, διότι πᾶσα πρᾶξις τοῦ Πολίτου ἤτοι τοῦ Ἠθικῶς καὶ Πνευματικῶς Ἐλευθέρου κατὰ τὴν Σύνωμον Τάξιν τοῦ Ἔθνους, ὅπως αὐτὴ ἐκδηλοῦται ἐμπραγμάτως ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας τοῦ Δήμου, διὰ τὸ Ἄριστον δέον, εἶναι πρᾶξις ὄντως Πολιτική. Τοῦ Ἔθνους δὲ νοουμένου ὡς ὕπερθεν κατηγόρημα τῆς κατὰ Λόγον Οὐρανίας φυλῆς!  Οὕτως ἡ ἀπόφανσις τοῦ Πολίτου, ὁ ὁποῖος ἐν τῇ Ἐλευθερίᾳ του οὔτε αὐτονομεῖται (αὐτὸ θὰ ἦτο ἀσυδοσία), οὔτε ἑτερονομεῖται (αὐτὸ θὰ ἦταν κατάργησις τῆς Ἀτομικότητος καὶ τοῦ πνεύματος αὐτῆς, τοῦ Ἐγώ, δηλαδή μηδενισμός), εἶναι Πρᾶξις ὄντως Πολιτικὴ ἤτοι πρᾶξις σπουδαία καὶ τελεία, φέρουσα τὴν σφραγίδα τοῦ Ἱεροῦ καὶ Ἀβάτου Κύρους, κατὰ τὸ μέτρον τῆς Ἐγωικῆς σχέσεως αὐτοῦ μετὰ τῆς κατὰ Λόγον Πολιτείας τῆς Φυλῆς!  Οὕτως, ὁ Πολίτης φέρει τὴν ἀπόφανσίν του, τὸ Θεώρημά του, εἰς τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Δήμου διὰ κοινὴν ἀριστοποίησιν διὰ τῆς Διαλεκτικῆς!!!
   Ὁ κ. Γιανναρᾶς, ἐπεξηγεῖ λοιπὸν τὴν ἀνάγκη νοηματοδοτήσεως τῆς ζωῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, διὰ τῆς Παιδείας τοῦ Πνεύματος, ποὺ Ἀνασταίνει, διὰ ἀκαταλύτων Ἀξιῶν Κύρους Πανανθρωπίνου, τὸ ὁποῖον παραπέμπει στὴν Οἰκουμενικότητα τοῦ Ἀνθρώπου!!!   [viii]
   Τὸ νὰ ἀποκτήσουμε ἐντὸς ἔτους τὰ καλύτερα Σχολεῖα Κλασσικῶν σπουδῶν τῆς Εὐρώπης, αὐτὸ εἶναι ἕνα ὑψηλῆς τάξεως διαπραγματευτικὸ ὅπλον Καλοῦ καὶ Δικαίου, ὅπλον Χρέους τῆς Ἑλλάδος, κατὰ τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀσυδοσίας καὶ τοῦ μεθοδικῶς προβαλλομένου ἐθνομηδενισμοῦ!!!
 
    Τὸ Καλὸν καὶ Δίκαιον Ἱερατεῖον τῆς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (πιστεύουμε, πὼς ὑπάρχει καὶ ὑφίσταται τέτοιο), δύναται νὰ ὑλοποιήσῃ τὸ Θεώρημα αὐτὸ τοῦ κ. Γιανναρᾶ, μετὰ Δυνάμεως καὶ Ἰσχύος ἀπὸ πάσης ἀπόψεως!!!
Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται, εἶναι: θέλουν οἱ Ἱεραρχικὲς Ἀρχές, ἡ ὁλομέλεια τῆς "Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου" κ. Γιανναρᾶ;

    Ἐσεῖς Ἀγαπητοὶ Ἀδ. Ἰθύνοντες τῶν διαφόρων ΚρινΑετικῶν σχησμάτων, τὶ ἔχετε νὰ πεῖτε ποὺ σπεύσατε νὰ εὐθυγραμισθῆτε μὲ τὸν γλωσσικὸ Ἐθνομηδενισμό, μὲ πρόσχημα τὴν φυγοπονίαν;;(!!)  Ἐν τέλει δέ, μὲ τὴν "πολιτικὴ Συνωμοσία" τῶν πάσης φύσεως, τάξεως καὶ ἀποχρώσεων "Kissingers" τῆς "οἰκονομίστικης παγκοσμιοποίησης", ἐννοοῦμε δι’ αὐτοῦ τοὺς πάσης φύσεως, τάξεως, προελεύσεως καὶ ἀποχρώσεων Ἐχθρῶν τῆς Πατρίδος καὶ τοῦ Ἔθνους τῶν Ἑλλήνων, τῆς Δώρας, τοῦ Δώρου καὶ τοῦ Χριστοῦ Λόγου!!! 
    Αὐτὸ καταδείκνυε τὸ Θεώρημα τοῦ Ἐθνεγέρτη καὶ κατ’ ἀκολουθίαν Ἐθνάρχη Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ὁ ὁποῖος ἐνεργοῦσε «διὰ τὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς Πατρίδος τὴν Ἐλευθερίαν»!!! 

   Ἐπανερχόμενοι:
Ὅπως εἴπαμε εἰς τὴν ἀρχή, σχετικῶς μὲ τὸ μέγα θέμα τοῦ "ἀντιπάλου" παραθέτομεν σήμερον, ἡμέρα κοσμολογικῆς γεννήσεως τῆς Ἀγάπης ἐν τῷ ἡλιακῷ κόσμῳ τῆς γῆς, τὴν κάτωθι "ἀνοικτὴ ἐπιστολή", ὡς μία κάποια συμβολή, ὡς ἕνα κάποιο πρακτικὸ μάθημα περὶ αὐτοῦ, τὸ ὁποῖον γίνεται καὶ εἶναι ἡ αἰτία τῆς δυστυχίας μας, τῆς τραγωδίας, μὲ ἀρνητικὴ ἔννοια, τῆς Ἀνθρωπότητος τῶν γαιωδῶν σφαιρῶν, τοῦ αἰτίου δηλαδὴ τὸ ὁποῖον ὀνομάζομεν "ἀντίπαλον".
    Σήμερα λοιπόν,
ποὺ ἡ Ἀνθρωπότης ἑορτάζει τὰ Χριστούγεννα, ὄχι μόνον χωρὶς Χριστόν, ὅπως ἀπὸ παλαιὰ συνήθιζε, ἀλλὰ ἐναντιουμένη πλέον συνειδητὰ καὶ ἐσκεμμένα εἰς τὸν Λόγον, τὸν ὄντως Θεό, καταστρέφοντας καὶ αὐτὴν τὴν Γλῶσσα τοῦ Πνεύματος, ἀκόμη καὶ μέσα εἰς τὸν Οἶκον τῶν Μεγάλων Ἀπεσταλμένων,
ἀναμένομεν Πράξεις, Ἔργα, ἀποκαταστάσεως τῶν Πάντων, κατἀ τὰ Θέσμια, Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοὶ Ἰθύνοντες!!!

Ἡ κάτωθι "ἀνοικτὴ ἐπιστολή", ἐπροκλήθη ὡς ἀπάντησις
εἰς τὶς εὔστοχες τοποθετήσεις καὶ ὡραῖες εὐχὲς Εὐγενοῦς ἀδελφοῦ.

  «Ἀμὴν καὶ πότε ἀδελφέ α1.!!!»
Ὅθεν Ἀδελφέ:
   Οἱ Οὐράνιες Δυνάμεις, ὁ "Λευκὸς Μανδύας", δροῦν ἀδιαλείπτως καὶ Ἰσχυρῶς, παρέχουσαι ἐκ τῆς Καρδίας τοῦ Λόγου ὅ,τι δέχονται....!!!
Ὅμως ἐδῶ, εἰς τὸ γήινο πεδίον, δὲν ὑπάρχει οὔτε μία, ἔστω μικρή, ΚρινΑετικὴ Συλλογικότης εὐθυγραμμισμένη μετὰ τοῦ Ἱεροῦ μανδύου. Τοῦτο σημαίνει πὼς δὲν ὑπάρχει, δὲν ὑφίσται οὔτε ἕνα ὄντως Κολλέγιον, πρὸς δυστυχίαν τῆς Ἀνθρωπότητος, τὸ ὁποῖον θὰ ἦτο τὸ ἀντίπαλον δέος τοῦ Κακοῦ!!!
Δι’ αὐτὸ ἀκριβῶς ἀδελφέ μου ἐκλήθητε (2003), τῇ προτροπῇ τῇς Δώρας, ὅσοι ἐκλήθητε, διὰ νὰ ἀνοίξῃ τὸ ὄντως Κολλέγιον τῆς Μητρὸς πάντων τῶν ἀνθρώπων!!! 
   Ὅπως νομοτελειακῶς ἦταν ἀναμενόμενον, ὡς ἐκ τῶν Ἀντιλόγων "δυνάμεων", ἐξ’ ἀρχῆς ἐβλήθη, διότι ἦταν μία Εἰλικρινέστατη Προσπάθεια, εἰς τὴν ὁποίαν μετὰ Ζήλου ἀφοσιώθηκα, στηριζόμενος ἔξωθεν εἰς τὴν πρὸς Ἐμὲ Πίστιν ὑμῶν!!!
  Ὅμως ὁ Ἀντίπαλος, ὅπως ἦτο ἀναμενόμενον, ἔκανε ἀμέσως τὴν ἐμφάνισίν του εἰς τὸν ψυχισμὸν ἑκάστου, ὅπου ἤδη ὑπῆρχε τὸ δικό του ἔρεισμα, τὸ ἔρεισμα τοῦ Ἀντιπάλου, ὅποιο καὶ ἐὰν ἦταν αὐτό(!!
  Προφανῶς ὅλοι ἐθυμεῖσθε καλῶς, πὼς τὸ πρῶτον θύμα, ἦταν ἡ ἀδ. γ1. Κυριολεκτικῶς τὴν ὑφήρπασεν ὁ ἀντίπαλος, λόγῳ "ἔρωτος, ποὺ Ἔρως δὲν ἦτο"(!!)
Θὰ ἐνθυμῆσθε ἐπίσης ἀδ., τὸ πῶς "κουβάλησε", διὰ τοῦ ψυχισμοῦ της, ἕνα σατανᾶ μέσα εἰς τὸ Κολλέγιον ἡμῶν (τὸν ἔφερεν ὁ ψυχισμός της, ὄχι ὅτι εἰσῆλθε αὐτὸς φυσικῶς) ὁ ὁποίος ἀμέσως καὶ εὐθέως ἔθιξε καὶ δύο ἄλλα μέλη τῆς Ἱπποσύνης τὴν γ2. καὶ τὸν α1., καὶ ὁ μὲν α1., διὰ ὀρθολογικῆς σκέψεως τὸ ἐξεπέρασεν, ὅμως τὴν γ2. τὴν ἔθιγε ἐσωτερικῶς ἡ φοβερὴ ἀμφιβολία, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐξεστόμισεν ὁ σατανᾶς αὐτός, ὁ "ἐραστὴς τοῦ ἀντιλόγου" (κοινῶς καὶ χυδαϊστί, ὁ "γκόμενος"), καθὼς ἦταν ἡ φωνὴ τοῦ σατανᾶ, ποὺ ἔλεγεν καὶ ἐνεργοῦσε αὐτὰ ποὺ ἔλεγεν, ὁ βέβηλος "έραστής" ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ὅταν ἐπῆγες νὰ βρῇς α1., τὶς δύο ἀδελφές μας ποὺ ἀργοῦσαν.
   Ἦταν ἡ ἄνομος πρόθεσις βεβήλου, καὶ μετὰ οἰκογενείας μάλιστα, νὰ ἀποσπάσῃ μία δυνάμει ἱέρειαν ἐκ τοῦ Ἱεροῦ διὰ νὰ τὴν κάνει σκλάβα του(!!
Φυσικά ὁ βέβηλος αὐτὸς δὲν ἐγνώριζεν ἐπακριβῶς εἰς τὶ καὶ πῶς ἐχρησιμοποιεῖτο ὑπὸ τοῦ Ἀντιπάλου, δηλαδὴ ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, καίτοι ὁ ἐγωισμός του κατέστρεφε πρῶτον τὴν δική του οἰκογένεια μὲ δύο μικρά παιδιά(!!)
   Μέτα ἦρθαν ἕνα πρὸς ἕνα, ὅλα τὰ ἄλλα, μέχρι καὶ τὴν ἱστάτη προσπάθεια, ἡμῶν τῶν πέντε, ἡ ὁποία ἐξουδετερώθη λόγῳ τῆς κρατούσης δυστυχῶς ἑτεροπροσωπίας εἰς τὰ μέλη, τὰ ἀνθιστάμενα εἰς τὸ Εὐγενὲς ἄθλημα τῆς ἰδιοπροσωπίας(!!)
   Βλέπεις ἀγαπητὲ ἀδελφέ,
τὸ μάθημα ἐκεῖνο, τότε εἰς τὸν "Ἅγιον Ἱερόθεον", περὶ τοῦ «μεγάλου καὶ ἀρνητικοῦ μυστηρίου τῆς ἀλλοτριώσεως -ἑτερονομίας, τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος» (3/3-2012, Ἑβδόμη), δὲν ἔτυχε ἐφαρμογῆς, καθὼς οὐδόλως σὰς ἀπασχόλησε μετά, ὡς φαίνεται(!)  
   Ἀλλὰ καὶ πάλιν, τώρα προσφάτως (2016), ἡ νέα προσπάθεια κατέρρευσεν, καὶ ἦταν πάλιν ὁ ἀντίπαλος, ὁ Σατανᾶς, ποῦ ἐνεργοῦσε διὰ τοῦ ἀντιθέου "ἔρωτος" ὑμῶν, αὐτοῦ δηλαδὴ τὸν ὁποῖον ζῆτε καὶ ζεῖ ὁ καθημερινὸς ἄνθρωπος· καὶ εἰς μὲν αὐτὸν εἶναι "ἐπιτρεπτὸν" (τάχα) διότι δὲν ἐδιδάχθη, ἀλλὰ ἐσεῖς ἀπ’ ἀρχῆς ἐδιδάχθητε τὸ εἰδικὸν θέμα τοῦ Μυσταγωγικοῦ Ἔρωτος (Δίδαγμα Σωκράτους – Διοτίμης), καὶ ὄχι μόνον· ἐννοῶ δηλαδὴ πὼς τόσον ἐσεῖς, ἡ ὅλως ἰδιαιτέρα περίπτωσις ἀδελφῶν, ὅπως ὅμως ὅλοι οἱ ἄλλοι, οἱ κανονικῶς εἰσερχόμενοι εἰς Κολλέγιον ἀδελφοί, ὁρκιζόμεθα ἐπὶ λόγῳ ἱερᾶς Τιμῆς, Πίστιν εἰς τὰ μεγάλα, ἱερὰ καὶ ἄβατα Θέσμια ἤτοι τοὺς ἱεροῦς νόμους καὶ τοὺς ἐμβριθεῖς κανονισμούς, δηλαδὴ εἰς τὴν παρακαταθήκην τοῦ Οὐρανίου Βασιλείου, πρὸς τὰ Τέκνα τῆς Γῆς, ὅρον ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ διὰ τὴν ἐπιδιωκομένην συναλληλίαν ἡμῶν μετὰ τῶν Οὐρανίων ἀδελφῶν μας! Οὕτω καὶ μόνον οὕτω, "κατέρχεται" ὁ Κυανοῦς Μανδύας, τὸ ὄντως Τάγμα τοῦ Κρίνου καὶ τοῦ Ἀετοῦ, τὸ Ἱερὸν Τάγμα τοῦ Λόγου, Ὑπερτάτου Βασιλέως καὶ Θεοῦ Ἡμῶν!!!
   Τὶ λοιπόν σημαίνουν καὶ εἶναι ὅλα αὐτά; Ὅτι δηλαδὴ εἰς ἕνα Κολλέγιον εἰσέρχονται μόνον Μύσται; Προφανῶς καὶ ὄχι !
Δι’ ὅλα αὐτά, ὑπάρχουν τρεῖς προϋποθέσεις: Ἡ τρίτη ἐξ’ αὐτῶν εἶναι ὁ ἀκατάλυτος Σεβασμός, τὸ δέον ἱερὸν Σέβας πρὸς τὰ Θέσμια, ὡς ἀνωτέρω δηλοῦται συνοπτικῶς! <Σημ.: Εἰς τὶς λοιπὲς δύο, θὰ ἀναφερθοῦμε ἀλλοῦ.>
   Οὕτως, ὑπῆρξαν Προδότες, τῆς ἱερᾶς Τιμῆς ἑαυτῶν, πρὸς τὴν ὁποίαν ὤμοσαν. Οὕτως εἰσήρχετο ὁ ἀντίπαλος, συνεχῶς καὶ ἐξακολουθητικῶς(!!)
Ὅθεν, ὅταν λέμε Ἄφοσίωσιν, ἐννοοῦμε ΑΦΟΣΙΩΣΙΝ....!!!
   Ἡ ὄντως οἰκογένεια τοῦ Ἀδελφοῦ, τῆς Ἀδελφῆς, εἶναι τὸ ὅποιο Σχῆμα δύναται νὰ λειτουργήσῃ, Συνειδητὰ καὶ Ἐσκεμμένα, διὰ τὸ θεῖον Ἔργον, τὸ Ἔργον τοῦ Ἀγαθοῦ, διὰ τοῦ Κάλλους, τὸ ὁποῖον συνοπτικῶς ὀνομάζομεν "τὸ Καλόν"!!!
Ἡ Συλλογικότης αὐτή, ὡς προκύπτει, Λατρεύει τὸ Ἔργον τῆς Ἀληθείας, τὸ ὁποῖον ἐκδιπλοῦται ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ Λόγου καὶ ὡς εἶναι φυσικὸν ἐπακόλουθον διὰ τῆς θείας Ἐνεργείας Του ἤτοι διὰ τοῦ ὄντως ΕΡΩΤΟΣ, αὐτῆς ταύτης τῆς Ἐνεργείας ἤτοι τοῦ "Φωτὸς" τοῦ Λόγου, τὴν ὁποίαν ἐκφέρει ὁ ΛΟΓΟΣ, ὁ Θεὸς Ἡμῶν, διὰ τοῦ ὄντως ΟΝΤΟΣ, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν Ὀρφικὴν ἀπορροὴν τοῦ Σ.Η.Τάγματος, ὀνομάζεται Ἠρικεπαῖος ἢ Ἐρικηπαῖος (ὁ Φάνης ἢ Φαέθων ἢ Μῆτις), ὡς ὁ Δίδων (-κέπ ἢ -κάπ) τὴν Ζωήν (ἤρι- ἢ ἔρι-)!!!
   Δι’ αὐτῶν Εὔχομαι ὅπως Ὑποδεχθοῦμε,
            ὀρθῶς τε καὶ δικαίως,
τὴν Ἀνάμνησιν τῶν Χριστουγέννων ἤτοι
τὴν κοσμικὴν γέννησιν τοῦ Υἱοῦ, ΥΙΟΥ,
καὶ θὰ τὴν Ὑποδεχθοῦμε ἅπαντες οἱ Γνησίως ΚρινΑετοί!!!
                                                                                          ὁ Λέγων.

© Copyright Ἱστολογίου Ὑπατία.
Δὲν ἐπιτρέπεται οὔτε κἂν ἡ περιορισμένη ἀντιγραφὴ
καὶ χρῆσις τῶν ἄρθρων τῆς παρούσης ἱστοσελίδος, παρὰ μόνον
διὰ ἰδιωτικὴν - ἀτομικὴν χρῆσιν, ὑπὸ τὴν ῥητὴν Ὑποχρέωσιν καὶ πάλιν
τοῦ ἐνεργοῦντος, νὰ ἀναφέρῃ τὸν Συγγραφέα,
καθώς καὶ τὴν πηγὴν προελεύσεως, ὡς ὁ νόμος ὁρίζει.


 Ὑποσημειώσεις τέλους:




[i] Περὶ αὐτοῦ θὰ ὑπάρξῃ εἰδικὴ ἀναφορά.
[ii]  Διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, παραστατικῶς, περὶ ἐφαρμογῆς τῶν νόμων, τῆς Νομοτελείας δηλαδὴ εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν :
[[ 47 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνῃ βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ·
(Παλιν η βασιλεία του Θεού είναι ομοία με δίκτυον, που ερίφθηκε εις την θάλασσαν και περιέκλεισε ψάρια από κάθε είδος.)
48 ἣν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναβιβάσαντες αὐτὴν ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον.
(Οταν δε εγέμισε, το ανέβασαν οι ψαράδες από το βάθος εις την παραλίαν και αφού εκάθισαν, εμάζευσαν τα καλά ψάρια εις αγγεία, τα δε ακατάλληλα και επιβλαβή δια φάγητον τα επέταξαν έξω.)
 49 οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος. ἐξελεύσονται οἱ ἄγγελοι καὶ ἀφοριοῦσι τοὺς πονηροὺς ἐκ μέσου τῶν δικαίων
(Ετσι θα γίνη και εις την συντέλειαν του αιώνος· θα εξέλθουν οι άγγελοι από τον ουρανόν, δια να συγκεντρώσουν όλους τους ανθρώπους. Και θα ξεχωρίσουν τους πονηρούς, οι οποίοι τώρα είναι ανακατεμένοι με τους δικαίους.)
50 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
(Και θα τους ρίψουν εις την κάμινον του ασβέστου πυρός, δηλαδή εις την αιωνίαν κόλασιν· εκεί θα είναι ο κλαυθμός και το τρίξιμο των οδόντων.)
51 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Συνήκατε ταῦτα πάντα; λέγουσιν αὐτῷ, Ναί Κύριε.
(Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “τα ενοήσατε όλα αυτά;” Εκείνοι του λέγουν· “ναι, Κυριε”.)
52 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ τοῦτο πᾶς γραμματεὺς μαθητευθεὶς εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ὅμοιός ἐστιν ἀνθρώπῳ οἰκοδεσπότῃ ὅστις ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινὰ καὶ παλαιά.
(Ο δε Κυριος τους είπε· “δια τούτο και εγώ σας λέγω· Καθένας που εδιδάχθη και έμαθε τας αληθείας της βασιλείας των ουρανών, είναι όμοιος με πλούσιον νοικοκύρην, ο όποιος βγάζει από τους θησαυρούς αυτού καινούργια και παλαιά.) ]]  (Ματθ.13. // Μετάφρασις καὶ ἀπόδοσις κειμένου ὑπὸ τοῦ Καθηγητοῦ Θεολογίας Ἰωάννη Θ. Κολιτσάρα.)
[iii]   Τὰ ΚελλίαΚελύφη, τὰ "Qliphoth" (Κλιφώθ), ἐγκλείουν τὴν ἄσαρκη ψυχή, τὸν ψυχισμό, σ’ ἕνα «προστατυετικό» πεδίο, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ φυλακίζεται, γιὰ νὰ συνομολογῇ διὰ «τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων», ποὺ «Ἰουδαῖοι δὲν εἶναι»(!!)
Ἡ ἑβραϊκὴ λέξις Κλιφώθ ἔχει ῥίζα τὴν ἑλληνικὴ "κέλυφος".
[iv] «Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.» (Ματθ.9.35.)
[v] «Καὶ προσκαλεσάμενος τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων ὥστε ἐκβάλλειν αὐτὰ καὶ θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν.» (Ματθ.10.1.)
[vi]  Ὁ Χριστός, ὡς πολλαπλῶς ὁ ἴδιος δηλώνει ἔργῳ καὶ λόγῳ, εἶναι ὁ λυτρωτὴς Διόνυσος!!!
[vii]   Ὁ καθηγητὴς Φιλοσοφίας καὶ Πολιτιστικῆς Διπλωματίας, κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς, σχετικὰ μὲ τὸ γλωσσικό, στὸ ἄρθρο του «Ἡ γλωσσικὴ μεταρρύθμιση Ράλλη» γράφει:
«Ἀπὸ τὸ 1982 καὶ μετὰ συντελέστηκε στὴν παιδεία καταστροφή, ποὺ γιὰ τὴν Ἑλλάδα ἀποδεικνύεται τραγικότερη τῆς Μικρασιατικῆς.
Γιατὶ τὸ 1922 χάθηκαν ὁριστικὰ πανάρχαιες κοιτίδες τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἀλλὰ μετὰ τὸ ᾿82 χάθηκε τὸ συνεκτικὸ στοιχεῖο καὶ θεμέλιο τῆς διαχρονικῆς ἑνότητας τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Ἑλλήνων: ἡ γλωσσικὴ συνέχεια. Χάθηκε μὲ τὴν κατάργηση τῆς διδασκαλίας τῶν ἀρχαίων, τὸν ἐξοστρακισμὸ τῆς μεταγενέστερης λογίας γλωσσικῆς παραδόσεως, χάθηκε μὲ τὸ ἔγκλημα τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ μονοτονικοῦ.
Ἡ κρατικὴ ἐπιβολὴ τῆς δημοτικῆς εἰς τὴν δημοσίαν διοίκησιν ὡς «ἑνιαίου καὶ δοκίμου γλωσσικοῦ ὀργάνου», ὅπως τὴ θέλησε ὁ κ. Ράλλης, γέννησε μιὰ καινούργια «καθαρεύουσα», γλώσσα ποὺ ἔπρεπε ὁπωσδήποτε νὰ «καθαρεύῃ» ἀπὸ λόγια στοιχεῖα. Γλῶσσα τεχνητὴ καὶ ψεύτικη, συχνὰ ὁλότελα κωμική: Ἕναν τραγέλαφο κακῆς λογίας συντάξεως μὲ ὅρους δημώδους ἰδιώματος.
    Εἶχε πεῖ κάποτε ὁ Εὐγγελος Παπανοῦτσος: «Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ μιλήσῃ καὶ νὰ γράψῃ σωστὰ τὴ δημοτική, ἐὰν δὲν πατάει στέρεα εἰς τὴν γνῶσιν τῆς ἀρχαίας κλασσικῆς γλώσσης».
Ἡ Ἑλλάδα αὐτοκαταδικάστηκε στὴν πολιτιστικὴ περιθωριοποίησιν καὶ σὲ ἐπιταχυνομένη ὀπισθοδρόμησιν. Ἡ Ἑλλάδα τέλειωσε ἀπὸ τὴν στιγμὴν ποὺ αὐτοκαταργήθηκε γλωσσικά.»

Ἱστορικὰ στοιχεῖα:
     Τὸ 1976, μὲ τὸν νόμο 309/30.04.1976 «Περὶ ὀργανώσεως καὶ διοικήσεως τῆς Γενικῆς Ἐκπαιδεύσεως» τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας Γεωργίου Ράλλη, νομοθετήθηκε ἡ χρήση τῆς δημοτικῆς γλώσσας στὴν ἐκπαίδευση. ΦΕΚ 100/Α΄/30-4-1976, Νόμος 309, Άρθρο 2:
«Γλῶσσα διδασκαλίας .... τῆς Γενικῆς Ἐκπαιδεύσεως εἶναι ἀπὸ τοῦ σχολικοῦ ἔτους 1976 - 1977 ἡ Νεοελληνική.
Ὡς Νεοελληνικὴ γλῶσσα νοεῖται ἡ διαμορφωθεῖσα ὡς πανελλήνιον ἐκφραστικὸν ὄργανον ὑπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καὶ τῶν δοκίμων συγγραφέων τοῦ Ἔθνους Δημοτική, συντεταγμένη ἄνευ ἰδιωματισμῶν καὶ ἀκροτήτων.»
    Τὸ μονοτονικὸ ἐπιβλήθηκε στὸν ἑλληνικὸ Λαὸ ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση τοῦ ΠΑΣΟΚ (Ὑπουργὸς 
Παιδείας ᾽Ελευθέριος Βερυβάκης) μὲ τροπολογία ποὺ αἰφνίδια προτάθηκε, κοντὰ στὰ μεσάνυχτα, ὅταν ἡ Βουλή τῶν Ἑλλήνων (συνεδρίαση τῆς 11.1.1982) εἶχε περατώσει τὴν συζήτηση καὶ εἶχε ψηφίσει τὸ ἕνα καὶ μόνο ἄρθρο τοῦ Νόμου 1228 ποὺ ἀποτελοῦσε  «Κύρωση τῆς ἀπὸ 11.11.1981 πράξεως τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας περὶ  ἐγγραφῆς μαθητῶν στὰ Λύκεια τῆς 
Γενικῆς καὶ Τεχνικῆς καὶ Ἐπαγγελματικῆς Ἐκπαιδεύσεως» καὶ μὲ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν τίτλο δημοσιεύτηκε στὸ Αʹ Τεῦχος τοῦ φύλλου 15/11.2.82 τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως.
[viii]  Συγκεκριμένα ὁ κ. Γιανναρᾶς στὶς ῥαδιοφωνικὲς ἐπισημάνσεις του [https://www.youtube.com/watch?v=XL6ieVhmBjY], (13.32 – 15.03), σχετικὰ μὲ τὸ ἄρθρο του «Μηδενισμοῦ Τερατογενέσεις», λέγει: «Νὰ πάψουμε νὰ παίζουμε στὸ γήπεδο τοῦ διεφθαρμένου πολιτικοῦ κόσμου.  Ἐὰν ἔβγαινε π.χ., ὁ Αρχιεπίσκοπος καὶ ἔλεγε, ἔχουμε κρίση; Ἔχουμε καταστραφεῖ οἰκονομικά; Λοιπόν ἀπὸ αὔριο σ’ ὅλες τὶς ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος θὰ ἀρχίσουμε νὰ διδάσκουμε ἀρχαῖα Ἑλληνικά! Αὐτὸ θὰ πεῖ "ἀλλαγή γηπέδου", πρᾶγμα ποὺ δὲν στοιχίζει δὲ τίποτα! Νὰ ξαναπιστέψῃ ὁ Ἕλληνας στὸν ἑαυτό του!!!